ضرورت شناخت حضرت امام مهدی عج

ضرورت شناخت حضرت امام مهدی (عج) یکی از وظایف و تکالیف عمومی همه مسلمانان آن است که اول باید امام زمان خویش را بشناسند و آن گاه به اطاعت از او بپردازند. از مهمترین دلایل نقلی این وظیفه وتکلیف، یکی روایت مشهور ومتواتر:من مات و لم یعرف امام زمانه، مات میتةً جاهلیة است. به موجب این حدیث، کسانی که بدون شناخت امام زمان خود، ازدنیا بروند، چنان است که به مرگ جاهلیت مرده باشند و هیچ رابطه و نسبتی با اسلام و آیین مسلمانی ندارند. این حدیث از احادیث بسیار معتبر است وشیعه واهل سنت بر تواتر آن تصریح کرده اند. از میان علمای شیعه شیخ مفید از افرادی است که در این باره می گوید: این حدیث به صورت متواتر از پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم روایت شده است.(1) ایشان همچنین در رساله دیگری با عنوان الرسالة الأولی فی الغیبة می نویسد: حدیث �من مات و هو لا یعرف إمام زمانه مات میتةً جاهلیة� روایت صحیحه است و اجماع اهل آثار بر آن گواهی می دهد.(2) و در میان علمای اهل سنت می توانیم از �سلیمان بن ابراهیم قندوزی حنفی� نام ببریم که صریحاً اظهار داشته است: حدیث �من مات و لم یعرف إمام زمانه مات میتةً جاهلیة� مورد اتفاق علمای خاصه و عامه است.(3) اینکه رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم عدم معرفت امام زمان را در ردیف شرک و الحاد و کفر خوانده اند، از آن رو است که انسان وقتی امام حقیقی و واقعی اش را نشناخت، راه را گم می کند و از صراط مستقیم منحرف شده و در نتیجه، هر چه بیشتر پیش برود بیشتر از هدف دور می شود. پس برای آن که دچار کژ راهه ها نشویم و راه را گم نکنیم، در درجه نخست باید بکوشیم که امام زمان خود را بشناسیم و امام زمان ما، کسی جز امام مهدی حجة بن الحسن عجل الله تعالی فرجه الشریف نیست. او مصداق منحصر به فرد امام مفترض الطاعه می باشد که به اذن و امر خدا زنده است و شاهد و ناظر اعمال و رفتار عموم مردم، به ویژه شیعیان، و بالاخص علما و طلاب است. متأسفانه عدم شناخت صحیح ودرست امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و آشنا نبودن با سلوک فردی و اجتماعی آن بزرگوار، عده ای را به گمانه زنی واداشته و آنان آگاهانه یا از روی جهل، اتهاماتی را به ساحت مقدس ایشان روا می دارند که حتی از ساحت یک انسان معمولی نیز به دور است، تا چه رسد به آن بزرگوار. در یک تقسیم بندی کلی می توان این اتهامات را به دو دسته تقسیم کرد: یک دسته از آنها درباره روش آن حضرت عجل الله تعالی فرجه الشریف در چگونگی تشکیل حکومت است؛ و دسته ای دیگر راجع به سیره و شیوه زمامداری آن حضرت در دوران پس از ظهور و حاکمیت یافتن بر جهان.